อิสระและขอบเขตแห่งความสุข

Abstract

หากความชอบขัดกับหลักความเชื่อจะหาหนทางอยู่ร่วมกันอย่างไร จึงเกิดการตั้งคำถามขึ้น ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน การที่ข้าพเจ้าตั้งคาถามนี้ไม่ได้เป็นเชิงต่อต้านวัฒนธรรม ประเพณีที่มีมาอย่างยาวนานแต่อย่างใด เพียงอยากหาแนวทางให้สิ่งที่รักทั้งสองสิ่งสามารถอยู่ร่วมกันได้ในสภาวะสังคมปัจจุบัน หากจะกล่าวถึงประเด็นความขัดแย้งกันนั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้เสมอ มองเห็นได้จากบริบทต่าง ๆ ในสิ่งแวดล้อมรอบตัว ดังเช่นมุมมองความชอบของข้าพเจ้าที่อาจขัดแย้งกับข้อกำหนดความเชื่อทางศาสนาในบางส่วน ข้าพเจ้ามีความชอบในการฟังเพลง ความชอบนี้ไม่สามารถระบุได้ว่าเริ่มเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไร โดยข้าพเจ้าเติบโตในสังคมชุมชนที่มีความทับซ้อนของศาสนา เมื่อได้เจอผู้คนที่หลากหลายวัฒนธรรม หลากหลายความเชื่อ ได้พบสื่อใหม่ ๆ ที่สามารถช่วยขยายมุมมองและความคิดให้เปิดกว้างมากยิ่งขึ้น กลับพบว่าความชอบของข้าพเจ้านั้นมีส่วนที่ขัดต่อหลักการของศาสนา ช่วงเวลานั้นทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกผิด ละอายใจ ที่จะมีความสุขกับสิ่งที่ชอบ เพราะความไม่เข้าใจและความรู้อันน้อยนิดทำให้ข้าพเจ้าแสวงหาความรู้ให้มากขึ้นเพื่อมาตอบคำถามในใจของตนเอง ข้าพเจ้าจึงนำเสนอแนวความคิดผ่านลวดลาย ชนิดของผืนผ้า ที่แตกต่างกันแต่สามารถอยู่ร่วมกันได้ มีกล่องเพลงกลไกแบบโบราณนามาผสานกับความเป็นสมัยใหม่ทั้งรูปแบบ รูปทรง ลวดลาย ที่เป็นตัวแทนของคนสองยุคที่มีทัศนะคติ มุมมองต่อเสียงเพลงที่แตกต่างมาทับซ้อนกันอยู่ โดยแสดงออกผ่านผลงานภาพพิมพ์สองมิติ เทคนิคภาพพิมพ์โลหะกัดกรด (Etching) เพื่อสื่อสารให้เกิดความเข้าใจและเพื่อให้บุคคล ที่มีแนวความคิดที่คล้ายคลึงกันกับข้าพเจ้า ไม่รู้สึกว่าตนเองนั้นแปลกแยกแตกต่าง เราล้วนทำในสิ่งที่ชอบได้ เพียงแต่อยู่ภายใต้ขอบเขตของความดี เพราะการที่เราทำในสิ่งที่รักหรือชอบไม่ควรนำมาซึ่งความเดือดร้อนเกลียดชัง อยากให้ผู้ที่ได้อ่านศิลปนิพนธ์นี้ได้เปิดใจรับฟังและมีความเข้าใจต่อประเด็นที่ละเอียดอ่อนมากยิ่งขึ้น