สัญญะและวัตถุตัวแทนความตาย

Abstract

ความตายเป็นปรากฏการณ์อย่างหนึ่ง เป็นทั้งเรื่องของปัจเจกบุคคลและเกี่ยวข้องกับสังคมมนุษย์มาอย่างยาวนาน ความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณและชีวิตหลังความตาย มีหลักฐานการใช้วัตถุ ตัวแทนความตายเข้าไปประกอบพิธีกรรมเกี่ยวข้องกับความตายเริ่มตั้งแต่ยุคโบราณ แม้ในปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับวัตถุนั้นก็ยังมีให้พบเห็นแต่อาจเปลี่ยนรูปแบบและมีความซับซ้อมมากขึ้นกว่าในอดีต ผู้ศึกษาสนใจในเรื่องการสร้างความหมายของวัตถุเพื่อใช้เป็นตัวแทนหรือสัญญะในเรื่องความตาย ศิลปนิพนธ์ชุดนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสร้างภาพตัวแทนวัตถุในเชิงสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับความตาย โดยได้ทําการศึกษาจากพิธีกรรม ความเชื่อ และความหมายเชิงนามธรรมของ วัตถุที่เกี่ยวข้อง รวมถึงแนวคิดความเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างโลกความเป็นจริงและโลกหลัง ความตายจากหลากหลายวัฒนธรรม จากการศึกษาพบว่าวัตถุที่เป็นตัวแทนของความตายนั้นเกิด ความหมายจากการทําความเข้าใจร่วมกันของคนเป็น เพื่อใช้เป็นตัวแทนของความตายหรือคนที่ตาย ไปแล้ว การใช้งานวัตถุตัวแทนอาจจะแตกต่างไปตามแต่ละบริบทวัฒนธรรม การสร้างสรรค์ผลงานใช้ ข้อมูลที่ค้นคว้าจากทฤษฎีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องความตาย สัญญะศาสตร์ การสร้างเรื่องเล่า มิติและการรับรู้ของมนุษย์ และจากการบันทึก สํารวจ ลงพื้นที่สัมภาษณ์ สู่การวิเคราะห์และสรุปเป็น 3 ประเด็นเพื่อใช้ในการสร้างสรรค์ดังนี้ ประเด็นแรกความเชื่อมโยงและความสัมพันธ์ระหว่างโลกความเป็นจริงและโลกหลังความตาย ผ่านพิธีกรรมความตายที่ใช้น้ํามาเกี่ยวข้องในการประกอบพิธีกรรม ประเด็นที่สองโลกในมิติความเป็นจริงกับความเชื่อในโลกมิติหลังความตาย และประเด็นที่สามสัญญะ ที่ซ่อนอยู่ในวัตถุตัวแทนความตาย การใช้ภาพตัวแทนความตายเป็นสื่อ หรือใช้เป็นเครื่องเตือนใจให้ระลึกถึงความตาย นํามาสร้างผลงานผ่านกระบวนการสร้างสรรค์และภาษาทางศิลปะ โดยใช้รูปแบบสื่อผสมและการติดตั้งจัดวางด้วยวิธีการฉายภาพซ้อนทับวัตถุและพื้นที่ว่าง ใช้แสงสร้างเป็นตัวอักษร และใช้เสียงเพื่อสร้างบรรยากาศ การใช้เงาสะท้อนให้เกิดภาพ ในการนําเสนอผลงานศิลปนิพนธ์ นําเสนอสัญญะของวัตถุที่เป็นตัวแทนความตายที่รับรู้ผ่านประสบการณ์และความเข้าใจร่วมกันทางสังคม