ชีวิตที่เคลื่อนย้ายและการจัดการทางอารมณ์ของกระเป๋ารถเมล์

Abstract

การศึกษาเรื่อง "ชีวิตที่เคลื่อนย้ายและการจัดการทางอารมณ์ของกระเป๋ารถเมล์" มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาชีวิตประจำวันและการทำงานของอาชีพกระเป๋ารถเมล์ และศึกษาการจัดการอารมณ์ขณะปฏิบัติงานเป็น กระเป๋ารถเมล์ซึ่งอยู่ในฐานะแรงงานในภาคบริการ โดยใช้วิธีการศึกษาแบบสุ่มกลุ่มตัวอย่าง (snowball sampling) จากนั้นคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 10 คน โดยเป็นกระเป๋ารถเมล์ของ องค์การขนส่งมวลชน (ขสมก.) และกระเป๋ารถเมส์ของรถเมล์เอกชนร่วมบริการ เพื่อให้เห็นถึงมิติ การเคลื่อนย้ายและการจัดการทางอารมณ์ของการทำงานภายใต้การเป็นกระเป๋ารถเมล์ของรัฐวิสาหกิจและ เอกชน ผลการศึกษาพบว่า วิถีชีวิตบนการเคลื่อนย้ายของกระเป๋ารถเมล์มีการเคลื่อนย้ายที่มีความหลากหลาย ทั้งรูปแบบการเคลื่อนย้ายไปพร้อมกับยานพาหนะ การเคลื่อนย้ายในชีวิตประจำวันอย่างการเริ่มต้นและ การสิ้นสุดการเคลื่อนย้ายในแต่ละวันที่ไม่สามารถระบุได้แน่ชัด ซึ่งมีมิติด้านความเร็วและความช้าเข้ามา เกี่ยวข้องกับความสามารถในการเคลื่อนย้ายในแต่ละครั้ง อีกทั้งยังพบรูปแบบการเคลื่อนย้ายของ กระเป๋ารถเมล์ในมิติการเคลื่อนย้ายด้านการย้ายถิ่นเข้ามาทำงานเป็นกระเป๋ารถเมล์ของคนต่างจังหวัด นอกจากนี้ในการเคลื่อนย้ายของกระเป๋ารถเมล์ยังต้องพึ่งพาทักษะต่างๆ ในการเคลื่อนย้ายด้วย ทั้งทักษะ การจัดการทางร่างกายที่ต้องเคลื่อนย้ายบนรถเมล์ ทักษะในการจดจำเส้นทาง ระยะทางและราคาค่าโดยสาร รวมถึงทักษะการฝึกฝนกับเครื่องมือที่ต้องใช้ในการปฏิบัติงานอย่างกระบอกเก็บเงินและเครื่อง EDC แม้กระเป๋ารถเมล์จะมีวิถีชีวิตส่วนใหญ่ไปกับการเคลื่อนย้าย อย่างไรก็ตามกระเป๋ารถเมล์ก็ยังมีช่วงเวลาที่ไม่ สามารถเคลื่อนย้ายได้ด้วยซึ่งถือเป็นช่วงเวลาของกระเป๋ารถเมล์ที่จะได้พักผ่อนจากการทำงานที่ต้องเคลื่อนย้าย ตัวเองไปมา และด้วยวิถีชีวิตที่มีการเคลื่อนย้ายของกระเป๋ารถเมล์ ซึ่งนำไปสู่การเลี้ยงชีพของตัวเองนั้น ทำให้กระเป๋ารถเมล์กลายเป็นแรงงานทางอารมณ์ที่ต้องทำงานโดยใช้ทักษะในการจัดการทางอารมณ์แลกมาซึ่ง ผลตอบแทนที่กระเป๋ารถเมล์จะได้รับ โดยเทคนิควิธีการจัดการอารมณ์จะเกิดขึ้นจากประสบการณ์การพบเจอ เหตุการณ์ต่างๆ ของกระเป๋ารถเมล์เอง