สัมพันธภาพระหว่างมนุษย์กับวัตถุ

Abstract

ผมมีความสงสัยต่อการเกิดขึ้นของความรู้สึกนึกคิดในตัวเองที่มีต่อปรากฏการณต่าง ๆ รอบตัวว่าสิ่งเหล่านั้นมีอยู่จริงหรือไม่ มีมูลเหตุที่มาจากสิ่งใด และผมจะแสดงออกถึงความรู้สึกนึกคิดดังกล่าวออกมาในสัมผัสอย่างเป็นรูปธรรมได้อย่างไร ในสังคมที่ผมอาศัยอยู่มีความเป็นอยู่ที่ก่อรูปขึ้นจากวัตถุเป็นส่วนใหญ่ ผมและวัตถุจึงอยู่ใกล้ชิดร่วมกันในทุก ๆ ช่วงเวลาของชีวิต จากความจำเป็นของการดำเนินชีวิตได้กลายเป็นสายสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงเอาตัวผมและวัตถุเขาด้วยกัน ผมซึ่งเลือกเอาลักษณะของความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งของเครื่องใช้ มาเป็นหัวเรื่องหลักสำหรับการศึกษาในครั้งนี้ ผมเฝ้าสังเกตและรวบรวมข้อมูลจากเหตุการณ์ที่สามารถพบเจอได้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งประกอบไปด้วยลักษณะท่าทางการแสดงออกของมนุษย์ที่มีต่อสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ, รายละเอียด ของรูปทรงและคุณลักษณะเฉพาะจากสิ่งของเครื่องใช้ รวมไปถึงร่องรอยสัมผัส เช่น รอยยุบ รอยยับย่น ที่มนุษย์ได้ทิ้งไว้บนวัตถุ และบริบทต่าง ๆ ที่สัมพันธ์อยู่ในช่วงนั้น เช่น บรรยากาศ เวลา และสถานที่เป็นต้น ในขั้นต้นผมจะคัดเลือกเอาเหตุการณ์ระหว่างมนุษย์กับวัตถุสิ่งของที่ผมมีความสนใจซึ่งจะมีผลต่อลักษณะของรูปทรงและเนื้อหาเรื่องราวที่จะสื่อออกมา เมื่อได้แล้วจึงนำเหตุการณ์นั้นมาวิเคราะห์เนื้อแยกแยะข้อมูล องค์ประกอบต่าง ๆ ที่จะคัดสรรเอาส่วนที่จำเป็นซึ่งมีคุณค่าสาระเฉพาะที่ซ่อนเร้นอยู่ในสถานการณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น เพื่อนำมาสังเคราะห์เป็นเป้าหมายทางแนวความคิดและรูปแบบในการแสดงออกของผลงานประติมากรรมในขั้นสุดท้าย การสร้างผลงานประติมากรรม ผมเลือกวิธีการกลายรูปร่างร่วมกันระหว่างรูปทรง มนุษย์และรูปทรงวัตถุเป็นวิธีการหลักในการสร้างรูปทรง ผลงานที่เกิดขึ้นจะแสดงให้เห็นรูปทรงทั้งสองได้กลายสภาพเขารวมกันจนดูราวกับเป็นสิ่งเดียวกัน มีการกำหนดความเชื่อมโยงโดยสร้างให้สามารถมองเห็นบางส่วนของร่างกายมนุษย์อยู่บนรูปทรงของวัตถุ รวมไปกับบางส่วนที่ยุบหาย เขาไปในวัตถุเกิดเป็นจังหวะที่สัมพันธ์ต่อเนื่องกันอย่างเป็นเอกภาพ คุณค่าที่ได้รับจากการศึกษา ส่วนหนึ่งทำให้ผมเข้าใจถึงการเกิดขึ้นของความรู้สึกนึกคิดภายในตนเองได้อย่างเป็นเหตุเป็นผล อีกส่วนนั้นทำให้ผมได้ศึกษา คิดค้นและทดลองเพื่อสร้าง ผลงานประติมากรรมร่วมสมัย ที่จะสามารถแสดงความเป็นนามธรรมซึ่งถูกสรูปมาจากช่วงเวลาในเหตุการณ์ที่เป็นความสัมพันธ์ร่วมกันระหว่างมนุษย์และวัตถุ ให้สิ่งที่เป็นนามธรรมที่อธิบายและทำความเข้าใจได้ยากนั้นสามารถสัมผัสได้อย่างเป็นรูปธรรม

I always wonder about my thought towards the phenomena surrounded me whether they are real or not. What are the causes of their existence? And how can I express those abstract thoughts into concrete things? Since I live in a material society, it led me to have been related to all the materials around me. The need to survive in the material world becomes the connection between the materials and me. Therefore the main topic of the thesis was the interaction between human and materials. I observed and collected the data from what I have seen in my daily life including the reaction of human towards the objects and tools, their shapes and their specific characteristics, all the imprinted details such as hollow and crumpled marks that human had left on the objects and other related contexts such as time and space. I selected the data that I am interested in analyzing. They influenced their own shapes and the messages that they convey. The data were analyzed so as to synthesize the information, the elements and the hidden meanings of each phenomenon. Its aim was to find the notion and the way to express that notion into the sculpture in the last process. Regarding the sculpture, the main method of building shapes selected was the blending of the shapes of human body and the shapes of the objects. The works show the blending of the two shapes led them tend to become one. The connection made enables US to see some parts of human body are on top of the object while other parts disappear into the object, creating the related continuity that leads to unity. The two main benefits of the study were 1) it led me to comprehend my own personal thoughts with reasons and 2) it led me to study, research and attempt to create the contemporary sculpture that showed the abstract of the relationship.