การเยียวยาตนเองของคนเมืองจากความเจ็บป่วยทางวัฒนธรรมด้วยเสียงวัด กรณีศึกษาวัดญาณเวศกวัน ตำบลบางกระทึก อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม

Abstract

การศึกษา “การเยียวยาตนเองของคนเมืองจากความเจ็บป่วยทางวัฒนธรรมด้วยเสียงวัด กรณีศึกษาวัดญาณเวศกวัน ตำบลบางกระทึก อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมทางเสียง ข้อมูลจากกิจกรรมคำสอนภายในพื้นที่วัดญาณเวศกวัน ตำบลบางกระทึก อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม และเพื่อวิเคราะห์ความหมายของคัมภีร์บาลีที่ถูกรำลึกด้วยการรับรู้ผ่านการได้ยินเสียงในสภาพแวดล้อมของผู้ใช้พื้นที่ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วยแนวคิดภูมิทัศน์ทางเสียง แนวคิดสัญญะ และแนวคิดการผลิตพื้นที่ทางสังคม ผลการศึกษาพบว่า มีผู้ใช้พื้นที่ได้รับความหมายคำสอนผ่านภูมิทัศน์ทางเสียง ซึ่งเป็นคำสอนที่เน้นย้ำให้เกิด หรือสังเกตความรู้สึกของตน โดยการเกิดขึ้นนี้มีเหตุปัจจัยมาจาก 3 ขั้นตอนด้วยกัน ได้แก่ หนึ่ง การผลิตความหมายให้เสียงในสภาพแวดล้อมสื่อถึงความหมายทางศาสนาในพื้นที่ทางสังคม สอง การตีความการรับรู้ทางผัสสะจากประสบการณ์ของปัจเจกบุคคล และสาม ผู้ใช้พื้นที่ที่โยงประสบการณ์ส่วนตัวเข้ากับความหมายของพื้นที่ทางสังคม และได้รับการเยียวยาอาการในหมวดโรคทางวัฒนธรรม