มิติความเป็นชุมชนของผู้อยู่อาศัยในเคหะสงเคราะห์ : กรณีศึกษาแฟลตดินแดง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบการใช้สอยพื้นที่และกิจกรรมของผู้อยู่อาศัยในแต่ละหน่วยย่อยหรือระดับครัวเรือน 2) ศึกษารูปแบบการใช้สอยพื้นที่ การรวมกลุ่ม และความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มผู้อยู่อาศัย 3) เพื่อนำเสนอมิติความเป็นชุมชนของผู้อยู่อาศัยในแฟลตดินแดง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นผู้อยู่อาศัยและผู้ใช้พื้นที่โครงการแฟลตดินแดงในพื้นที่ส่วนกลางจำนวน 40 ราย และผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ส่วนตัวของโครงการแฟลตดินแดงจำนวน 15 ราย วิธีวิจัยประกอบด้วย 1) การรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง 2) การรวบรวมข้อมูลจากการสำรวจภาคสนาม โดยการสังเกตการณ์และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้อยู่อาศัยและผู้ใช้พื้นที่ส่วนกลางและพื้นที่ส่วนตัวของโครงการแฟลตดินแดง 3) การวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสำรวจภาคสนาม 4) การสรุปผลการศึกษา ผลการวิจัยพบว่า 1. พื้นที่ส่วนกลางหรือพื้นที่สาธารณะ พบรูปแบบของชุมชนที่เชื่อมโยงกันผ่านวิชาชีพได้บ่อยครั้งหรือมีความถี่มากที่สุด คือ ร้อยละ 28.57 และมีความเข้มแข็งมากที่สุด คือ ร้อยละ 30.39 ซึ่งสอดคล้องกัน 2. พื้นที่ส่วนตัว พบรูปแบบของชุมชนกายภาพได้บ่อยครั้งหรือมีความถี่มากที่สุด คือ ร้อยละ 32.61 และมีความเข้มแข็งมากที่สุด คือ ร้อยละ 37.09 ซึ่งสอดคล้องกัน 3. โครงการแฟลตดินแดงมีรูปแบบของชุมชนที่หลากหลายและมีความสัมพันธ์กันระหว่างรูปแบบของชุมชน ซึ่งมีความเกี่ยวโยงและซับซ้อนกว่าการพยายามแบ่งหัวข้อประเภท