ยางโยงใยชีวิต

Abstract

วิถีชีวิตการประกอบอาชีพหลักของคนภาคใต้คือการทำสวนยางพารา การกรีดยางเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ต้องใช้ความมานะอุตสาหะ อดทนรอน้ำยางจากต้นยางพารา “ยาง” คือวิถีชีวิตที่มีความผูกพันกับคนใต้ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งเสียชีวิต มีส่วนสำคัญยิ่งต่อการหล่อเลี้ยงทุกชีวิตในครอบครัว และเป็นต้นกำเนิดทางวัฒนธรรมของคนภาคใต้ ตั้งแต่สมัยปู่ย่า ตายาย ครอบครัวของข้าพเจ้ามีอาชีพทำสวนยางพารา ดังนั้นช่วงเวลาชีวิตในวัยเยาว์จึงเติบโตมากับต้นยางพารา มีความคุ้นเคยผูกพันกับต้นยางพารา มีเรื่องราวประสบการณ์ความรักความอบอุ่นที่คอยโอบกอดชีวิตให้เจริญเติบโตเต็มไปด้วยความสุข ซึ่งถูกซึมซับและหล่อหลอมเก็บไว้ในความทรงจำ สิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานภาพพิมพ์รูปแบบศิลปะจัดวาง (Installation Art) ภายใต้ผลงานวิทยานิพนธ์หัวข้อ “ยางโยงใยชีวิต” ที่เล่าเรื่องราววิถีชีวิตชนบทของตนเองผ่านน้ำยางพารา โดยการใช้น้ำยางพารา ที่มีลักษณะคล้ายน้ำนมเทลงบนสิ่งของ และแม่พิมพ์แกะไม้ที่แกะเป็นรูปทรงหลากหลายชนิด หล่อร่องรอยเป็นรูปคนในครอบครัว ต้นยางพารา และรูปทรงเครื่องมือเครื่องใช้สิ่งของต่างๆ เช่น มีดกรีดยาง จาน ชาม จอบ โต๊ะ ตู้ เตียง เก้าอี้ ตะเกียง แล้วนำมาจัดประกอบโครงสร้างเป็นผลงานสามมิติ สร้างเป็นพื้นที่แห่งความทรงจำ เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกและความทรงจำที่มีความสุข ความสนุกสนาน ความรัก ความผูกพันอันอบอุ่น รวมถึงแสดงคุณค่าของธรรมชาติและคุณค่าของวิถีชีวิตพื้นถิ่นแบบพอเพียงของคนภาคใต้ที่มีความเรียบง่าย เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ด้วยว่า “ยาง” เปรียบเสมือนสายสัมพันธ์ที่เกาะเกี่ยวโยงใยความรู้สึกที่ตราตรึงฝังลึกอยู่ภายใต้จิตใจ และโยงใยชีวิตคนเข้าด้วยกัน