รูปแบบงานช่างวัดหน้าพระธาตุ ต.จักรสีห์ อ.เมือง จ.สิงห์บุรี

Abstract

วัดหน้าพระธาตุ ต.จักรสีห์ อ.เมือง จ.สิงห์บุรี เป็นวัดร้างที่ไม่ปรากฏประวัติที่แน่ชัด หลักฐานที่พบในปัจจุบันที่สามารถศึกษาได้คือ เจดีย์ประธานที่ยังคงรูปแบบที่สมบูรณ์ ส่วนวิหาร อุโบสถ รวมทั้งเจดีย์ราย ชำรุดและเหลือเพียงฐานทั้งสิ้น จึงทำให้ไม่สามารถระบุรูปแบบที่ชัดเจนได้ รวมทั้งการศึกษารูปแบบทางศิลปกรรมของวัดแห่งนี้ก็มีไม่มากนัก จึงเป็รแรงบันดาลใจให้ทำการศึกษาเพื่อเป็นประโยชน์แก่คนที่สนใจต่อไป วัตถุประสงค์ในการศึกษามุ่งเน้นในเรื่องของการตรวจสอบรูปแบบของงานสถาปัตยกรรมและศิลปกรรมที่ปรากฏในวัดหน้าพระธาตุ รวมทั้งรูปทรงสันนิษฐานของเจดีย์รายทั้งหมด เพื่อนำไปสู่การวิเคราะห์รูปแบบและกำหนดอายุของวัดแห่งนี้ งานค้นคว้านี้ให้ความสำคัญกับการตรวจสอบรูปแบบ โดยเปรียบเทียบกับรูปแบบของศิลปะในสมัยอยุธยาที่มีความใกล้เคียงหรือคล้ายคลึงกันที่สุดเพื่อนำไปสู่การกำหนดอายุ จากการศึกษาพบว่าวัดหน้าพระธาตุเป็นวัดเก่าที่มีการก่อสร้างมาตั้งแต่อยุธยาตอนต้น โดยดูจากรูปแบบของการวางแผนผังที่ตรงกับแบบแผนในสมัยอยุธยาตอนต้น ส่วนเจดีย์ประธานและเจดีย์รายนั้น ได้มีการก่อสร้างขึ้นในช่วงอยุธยาตอนกลาง โดยกำหนดอายุไดตั้งแต่ช่วงต้นของศตวรรษที่ 20 ถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 22 ก่อนที่จะมีการทิ้งร้างไปในที่สุดซึ่งสันนิษฐานว่าเกิดจากสถานการณ์ความไม่สงบเพราะมีศึกสงครามเกิดขึ้น

Wat Na Phrathat, Singburi, was the abandoned temple that has no record of its history. The major Pagoda, housing the main Buddha image, was the only construction that was still in good condition whereas Sanctuary, Chapel, and minor Pagodas were remaining evidences. Since there were few studies of Wat Na Phrathat, it was not only interesting for conducting the research but also useful for further research information. The objective of the study was to focus upon investigation and analysis of the remaining evidences in architectural design, artistic form, and aging identification. The methodology of this research was the investigation of design and form by investigating similarity of Ayudhya art to identity its aging. From the designing comparison, the floor plan of Wat Na Phrathat was in the same order with other Ayudhya temples. Therefore, Wat Na Phrathat was the ancient temple, which was built during the early Ayudhya period. In addition, the results of the study revealed that the major Pagoda and the minor Pagodas were built during the mid Ayudhya period from early 20th until late 22th centuries. It was assumed that they became the remaining evidences and were abandoning because of the war since then.