กับดักอันหอมหวาน

Abstract

กิเลสของมนุษย์นั้นล้วนเป็นสิ่งที่ยั่วยวน ล่อลวงเราให้ไปยึดติดกับมันดังเช่นกับดักอันหอมหวาน กล่าวได้ว่ามนุษย์นั้นมีความต้องการไม่สิ้นสุด เพื่อที่จะแสวงหาสิ่งต่างๆมาตอบสนองความต้องการของตนเอง แต่ความต้องการที่มากมายนั้นเองเป็นกิเลสส่วนเกินของชีวิต เมื่อเราไปยึดติดกับมันแล้วจากสิ่งที่เสพเพื่อความสุขนั้นอาจน่ามาซึ่งความทุกข์ เปรียบได้กับของหวานที่ดูหยาดเยิ้ม ชุ่มฉ่่าชวนให้หลงใหล เป็นสิ่งที่ล่อลวงเพื่อดึงดูดเราเข้าไปติดกับด้วยความหวานที่รับประทานแล้วมีความสุขนั้นท่าให้เราเสพติดในรสชาติของมันแต่กลับแฝงไปด้วยอันตราย โดยน่าเสนอผ่านศิลปะภาพพิมพ์ เทคนิคภาพพิมพ์ตะแกรงไหมผ่านการวาดเส้นในการสร้างแม่พิมพ์ เพื่อสร้างรูปแบบของผลงานที่สร้างความรู้สึกรับรู้รสสัมผัสความหวานอันเป็นกิเลส ประกอบกับร่างกายของมนุษย์ ที่ติดอยู่กับขนมหวานนั้นเองเพราะความลุ่มหลงในรสชาติอันหอมหวานจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของขนมหวานนั้น เพื่อแสดงถึงกิเลสที่เราเป็นคนสร้างมันขึ้นมาเองที่ท่าให้ลุ่มหลงในรูป รสอันหอมหวานนั้นซึ่งน่าไปสู่การยึดติดจนกลืนกินตัวตนของเราไปจนกระทั่งกลายมาเป็นสิ่งที่ควบคุมตัวตนของเราในที่สุด เพื่อน่าไปสู่ความฉุกคิดหรือย้อนกลับมาพิจารณาตนเอง ตระหนักถึงสาเหตุแห่งความทุกข์นั้นที่ไปยึดติดลุ่มหลงในกิเลสซึ่งเป็นสิ่งที่ดึงดูด ล่อลวงให้เราไปหลงใหล ยึดติดอันเป็นสิ่งที่วนเวียนอยู่ในชีวิต

Human desire is a temptation that deludes people to adhere to it like a beautiful trap. In other words, the human has an unlimited demand to find anything to satisfy themselves, but lots of demands are also a surplus desire for life. When we adhere to it, from things that we are seeking for pleasure might turn to misery. Like a luscious sweet that deludes us into a trap. When we eat it, it sweet made us happy and addicted yet hidden with danger. I present the through graphic arts. Using silkscreen by drawing to make a mold, in order to create a style of work that shows a sense of sweet which is a desire. This sweet sensation leads to the adherence that can consume and control ourselves. The thesis conduces us to realize or examine ourselves. It also conduces us to aware of the reason of misery that we adhere to the desire. Which is deluding us to fascinate and adhere to things that are always in our life.