การศึกษาการแสดงเดี่ยวกีตาร์คลาสสิก ระดับปริญญามหาบัณฑิต

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาทดลองหาวิธีแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในเพลง ต่าง ๆ ให้เหมาะสม โดยได้หยิบยกเพลงที่นํามาวิจัย 4 เพลง ได้แก่ 1. บทเพลง ชาโคน จาก ไวโอลิน พาร์ติตา หมายเลข 2 บีดับเบิลยูวี 1004 บทประพันธ์โดย โยฮันน์ เซบาสเตียน บาค และทำการเรียบเรียงโดย อังเดร เซโกเวีย 2. บทเพลง ลา ซอร์ช ดู ลีซอง โอปุส 47 บทประพันธ์โดย นโปเลียน คอสเต 3. บทเพลง รอสซิเนียนา หมายเลข 4 โอปุส 122 บทประพันธ์โดย เมาโร จูเลียนี และ 4. บทเพลง คาปริชิโอ เดโบลิโค โอปุส 85 บทประพันธ์โดย มาริโอ คาสเทลนูโอโว เทเดสโก ผู้วิจัยทำการศึกษาหาข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวข้องกับบทเพลง อาทิเช่นประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับบทเพลงและนักประพันธ์เพลง ผู้วิจัยได้ทดลองฝึกซ้อมเพื่อหาวิธีแก้ปัญหาเทคนิคการเล่นกีตาร์ จากนั้นได้นำวิธีแก้ปัญหาต่าง ๆ ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญทางกีตาร์คลาสสิกจำนวน 3 ท่านเพื่อทำการประเมินผลและเสนอแนะวิธีแก้ไขปัญหาดังกล่าวที่ถูกต้อง ผลการวิจัยพบว่าในบทเพลง 4 บทนี้ สามารถแบ่งปัญหาทางเทคนิคที่พบในการบรรเลงได้ 8 ชนิดคือ 1) เทคนิคเชื่อมเสียง 2) เทคนิคการดีดกระจายคอร์ด 3) เทคนิคการดีดคอร์ดแบบแท่ง 4) การบรรเลงไม่ต่อเนื่อง 5) การเคลื่อนที่แบบกระโดดของนิ้วมือข้างซ้าย 6) เทคนิคการด้น 7) เทคนิคการทาบด้วยโคนนิ้ว 8) การ บรรเลงบนโน้ตที่สูงเกินช่องที่ 12 และจากการประเมินของผู้เชี่ยวชาญสรุปได้ว่าสามารถแก้ปัญหาได้ดี ทั้งสิ้น 6 ข้อ แก้ปัญหาได้ระดับปานกลาง 1 ข้อ คือการแก้ปัญหาเทคนิคเชื่อมเสียง และแก้ปัญหาได้ไม่ดี 1 ข้อ คือการแก้ปัญหาเทคนิคการดีดคอร์ดแบบแท่ง